
Ik ben geboren in Maastricht. 18 mei 1960. Als oudste dochter uit een gezin van vier kinderen. Een stad van vele kerken. Van oudheid en cultuur. Kunst en bourgondisch leven.
Vanaf 1981 heb ik met mijn eigen gezin in Brabant gewoond.
En na tien tussenjaren leven en werken in Utrecht, woon ik sinds 2021 weer met mijn partner in Brabant. In Esch. Op een prachtige plek in de natuur.
Samen hebben wij vijf volwassen kinderen en sinds vorig jaar ben ik oma van een kleindochter. Ik schuif door in de generaties en ik geniet enorm van deze fase in mijn leven. Waar meer rust, plezier, eenvoud en wijsheid ontstaat.
Ik werk mijn hele leven al met mensen. Als uitvoerend hulpverlener in de jeugdzorg. Als leidinggevende in de jeugdzorg en als leidinggevende in het algemeen maatschappelijk werk. Als adviseur bij een kenniscentrum.
In 2008 ben ik als senior adviseur gaan werken bij een adviesbureau in Utrecht.
Ik ontwikkelde daar grote, langdurige leiderschapsprogramma’s, was coach en teamcoach.
Na lang in de zorg gewerkt te hebben, kwam ik toen bij hele andere organisaties terecht zoals de rijksoverheid, het onderwijs, expertisecentra, bibliotheken en uiteraard ook nog steeds de zorg. De veranderingen die ik in organisaties tegenkwam bleken vaak hetzelfde. De verwarring en de daarmee gepaard gaande vragen die dat opriep ook.
Het was een leerzame tijd die me enorm veel geleerd heeft over de vele diepgaande veranderingen die er bij mensen en organisaties plaatsvinden.
En het was tevens erg leerzaam om te zien hoe ik door de jaren heb geleerd mijn eigen authentieke plek als adviseur, coach en procesbegeleider in te nemen.
Volop in verbinding met de organisatie of de persoon die ik begeleid. Maar ook autonoom vanuit een eigen professionele distantie.
Ik zie mezelf als een reisleider die een stukje met je meeloopt. En als sparringpartner, spiegelaar en dwarsdenker.
Ik leer van mijn eigen leven. Naast de vele HBO en Post-HBO opleidingen, workshops, trainingen en cursussen die me hebben geholpen in mijn werkzame leven, heb ik veel geleerd van het leven zelf. Ook mijn leven was voortdurend in beweging en dat leverde af en toe intense vragen op. Een aantal verlieservaringen hebben me diepgaand gevormd. Leren omgaan met verlies is leren omgaan met de diepere bedoeling van het leven. Rauwe rouw heeft me naar de kern van mijn bestaan gebracht en me geleerd hoe ik chaos, verwarring en niet-weten kan verduren, ervan kan leren én er wezenlijk sterker uit kan komen. Met een dieper en menselijker begrip voor mezelf, voor anderen en de uitdagingen van deze tijd.
En nu…ben ik inmiddels 63 en werk ik nog steeds met heel veel plezier. Ik merk – overigens ook tot mijn eigen verrassing – dat ik ondanks, of wellicht wel dankzij mijn leeftijd, met steeds meer rust en humor en enorm veel plezier en inspiratie aan het werk ben.
Mijn werkervaring zorgt voor een uitgebreide rugzak aan opleidingen, cursussen en tools. Mijn levenservaring maakt dat ik steeds beter vanuit werkelijke rust, compassie, ontspanning en plezier kan werken.
Ik heb Lily in verschillende hoedanigheden meegemaakt, een op een en in groepen. Ze heeft altijd een grote aandachtige wakkerheid waarmee ze een veilige basis creëert of helpt dragen. Door haar jarenlange ervaring in het werken met mensen straalt ze rust uit en het gevoel dat alles goed komt of eigenlijk al is. Daarnaast zegt ze niet veel, maar als ze dat wel doet is het helder en precies dat wat nodig is.
Ze is warm, wijs, echt en ondeugend. Kwaliteiten die wat mij betreft niet gemist kunnen worden als je mensen bijstaat in hun ontwikkeling.
Lucy